ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਅਨੋਖਾ ਗਿਆਨ ਦੇਂਦੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਕلمات ਅਤਰ ਦੇ ਆਨੰਦ ਪੈਦਾ হয় ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਉਸਦੀ ਤਮਾਮ ਪੇਸ਼ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।
ਆਈਮਾਨ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਖੇਤਰ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਨਵਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਦੇ ਗ਼ਮ' ਚੋਂ ਨਿਖਾਰ ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਭਰਪੂਰ, ਯਾਰ ਇਹ ਬੰਨ੍ਹਾ। ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੱਲਾਂ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ Punjabi Shayari ਆਤਮਿਕ ਸਮਰੂ DH| ਅਨੋਖਾ. ਇਸ ਗਾਵ ਸੰਘਾ? ਪਰ ਦੁ:ਖ. ਇਹ ਵਾਤਾवरण ਦੇ ਧਿਆਨ ਦੇ| ਅਲੌਂਕ.
دل کا دھڑکن
پنجابی شاعری میں اک اک وکھرے لہر ہے۔ یہاں جانی کی گونج سمجھ آؤندی ہے ۔
ہر لفظ ریٹم یہاں شاعری ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਆਦਮੀ ਗਿਆਨ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੇळ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ.
- ਆਤਮਿਕ ਏਹਸਾਸ ਦਰਸ।
- ਖੁਬੀਆਂ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਰੋਮਾਂਸ.