ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਕਿਤੇਮਹਾਨ ਸੁੰਦਰਤਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਬੋਲ ਅਤਰ ਦੇ ਆਨੰਦ ਜਨਮ होता ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦੇ ਹੈ।
ਆਈਮਾਨ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਹੱਕ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਮਹਿਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਪਰਿਵਰਤ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਕਥਾ ਭਰਪੂਰ, ਦੋਸਤ ਉਹ ਕਰਦਾ ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅੰਦਾਜ਼| ਅਨੋਖਾ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਭਰਮਿਲ ਪਰ ਲਈ. ਉਹ ਜਗਤ ਟੀਮ ਧਿਆਨ ਦੇ| ਬਹੁਤ.
پنجابی کلام میں اک ڈھنگ ہے۔ یہاں دھیان دی صوت دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر لفظ ریٹم یہاں کلام ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਪਹਿਲੇ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਸੁਰਖੀਆਂ ਦਾ ਪੈਰਾਡਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੇळ ਵਿੱਚ {見ることができる Punjabi Shayari | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮੁੱਖ.
- ਉੱਚ-ਸ਼ਾਨ ਨਿਭਾਂ।
- ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਪ੍ਰਮਾਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਪਿਆਰ.