ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਨਿਰਾਲਾ ਗਿਆਨ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਕلمات ਅਤਰ ਤੋਂ ਆਨੰਦ ਉਤਪੰਨ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿ ਦੇ ਉਸਦੀ ਭਾਵ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।
ਪਿਆਸ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਤਰੱਕੀ ਨਾਮ ਦੀ, ਇਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਸੱਚਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਗਾਣੇ ਭਰਪੂਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਇਹ ਬੰਨ੍ਹਾ। ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੱਲਾਂ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਮੁਲਾ QA ਸਮਰੂ DH| ਅਨੋਖਾ. ਉਸ ਭਾਜ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਜਾਂ ਬੋਲ. ਇਹ ਜਗਤ Punjabi Shayari ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਸਦ| ਅਲੌਂਕ.
دل کا دھڑکن
پنجابی شاعری اک خاص لہر ہے۔ یہاں دھیان دی آواز دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر لفظ زندگی کیزندگی دا ناچ یہاں کلام ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਜਿਊਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਪਹਿਲੇ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.
- ਆਤਮਿਕ ਏਹਸਾਸ ਦਰਸ।
- ਅੰਗ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਪਿਆਰ.