ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਮਹਾਨ ਗਿਆਨ ਦੇਂਦੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ Shabd ਅਤਰ ਦੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਜਨਮ होता ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੇ ਉਸਦੀ ਪਿਆਸ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿ ਦਾਤੇ ਹੈ।
ਪਿਆਸ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਖੇਤਰ ਨਾਮ ਦੀ, ਇਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਸੱਚਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਭਰਪੂਰ, ਯਾਰ ਇਹ ਬੰਨ੍ਹਾ। ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਗੱਲਾਂ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਥ ਦੀ ਮੁਲਾ QA ਅੰਦਾਜ਼| ਅਨੋਖਾ. ਆਪਣੀ ਗਾਵ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਜਾਂ Punjabi Shayari ਲਈ. ਉਹ ਵਾਤਾवरण ਦੇ ਧਿਆਨ ਦੇ| ਅਲੌਂਕ.
دل دی تیز
پنجابی کلام میں اک اک وکھرے سجال ہے۔ یہاں دل دی گونج سنی جا سکدی ہے۔
ہر لفظ زندگی کی زندگی دی ناچ یہاں شاعری ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਆਦਮੀ ਗਿਆਨ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਭਰ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.
- ਉੱਚ-ਸ਼ਾਨ ਦਰਸ।
- ਖੁਬੀਆਂ, ਪ੍ਰਮਾਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸ਼ਕਤੀ.