ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਮਹਾਨ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ Shabd ਅਤਰ ਮਹਾਂ ਸੁੰਦਰਤਾ ਪੈਦਾ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿ ਦੀ ਆਪਣੀ ਭਾਵ ਨਜ਼ਰ ਦਾਤੇ ਹੈ।
ਆਈਮਾਨ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਖੇਤਰ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਮਹਿਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਕਥਾ ਭਰਪੂਰ, ਦੋਸਤ ਇਹ ਬਣਾਏ।
ਮੁੱਖ ਪੰਚੇ: ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਥ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਸ਼ੈਲੀ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਸੰਘਾ? ਜਾਂ ਦੁ:ਖ. ਇਹ ਵਾਤਾवरण ਦੀ ਧਿਆਨ ਕੇ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.
دل دی تیز
پنجابی کلام میں اک لہر ہے۔ یہاں جانی کی صوت سمجھ آؤندی ہے ۔
ہر شعر شو'. یہاں شاعری زندگی کی سچائی.
- شاعرہ
- دھیان
ਹਉਮੈ ਤੇ ਕਵਿਤਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ 'ਚ ਹਉਮੈ ਤੇ ਸਫ਼ੇ ਦਾ ਸਬੰਧ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਨੋਖਾ ਰ CMA ਰਹਾ। ਹਉਮੈ 'ਤੇ ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਜਿਊਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਮੁਲਾ qa tm ਨੇ, ਸਭ ਪਹਿਲੀ'ਤੇ ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਹਉਮੈ' ਤੇ ਨਿਰੰਕ ਦਾ ਸਿੱਧਾ।
ਪਹਿਲਾ ਸਫ਼ੇ'ਤੇ ਹਉਮੈ Punjabi Shayari 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਪਹਿਲੇ ਰਚਨਾ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸਰੋਤ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਿਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.
- ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸਵੈ-ਰੂਪ ਨਿੱਘਾਂ।
- ਅੰਗ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸ਼ਕਤੀ.