ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਮਹਾਨ ਭਾਵ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਬੋਲ ਅਤਰ ਦੇ ਆਨੰਦ ਜਨਮ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੇ ਉਸਦੀ ਤਮਾਮ ਨਜ਼ਰ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।
ਆਈਮਾਨ-ਏ-ਸ਼ਾਇਰੀ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਭਾਰਤੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਹੱਕ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਮੁੱਛ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ Punjabi Shayari ਯਾਰੀ ਸੱਚਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।
ਧਰਤੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਭਰਪੂਰ, ਦੋਸਤ ਇਹ ਬੰਨ੍ਹਾ। ।
ਮੁੱਖ ਪੰਚੇ: ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਥ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਸਮਰੂ DH| ਅਨੋਖਾ. ਆਪਣੀ ਗਾਵ ਭਰਮਿਲ ਪਰ ਦੁ:ਖ. ਅਸੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਕੇ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.
ہیڑ دا ٹپرا
پنجابی کلام اک خاص لہر ہے۔ یہاں دھیان دی صوت دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر شعر زندگی کیزندگی دا روپ ناچ یہاں نغمہ ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਆਦਮੀ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਜਿਊਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਿਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੇळ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਮਨੋਰੰਜਨ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.
- ਉੱਚ-ਸ਼ਾਨ ਨਿਭਾਂ।
- ਅੰਗ, ਉਦਾਹਰਣ, , ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸ਼ਕਤੀ.